Książę Antoni Radziwiłł, jako namiestnik Wielkiego Księstwa Poznańskiego, miał do dyspozycji apartament w gmachu dawnego kolegium jezuickiego w Poznaniu. Potrzeba budowy wygodnej siedziby prywatnej na terenie Księstwa skłoniła właściciela do wzniesienia drewnianego pałacu myśliwskiego w dobrach przygodzickich. Wybór padł na miejsce zwane Szperkiem, położone w lasach nad jeziorem. Architektem monumentalnego i niezwykle oryginalnego pawilonu, na cześć księcia nazwanego Antoninem, był Karl Friedrich Schinkel. Budowę rozpoczęto w 1821 r. Początkowo nadzorował ją Schneider, inspektor budowlany z Ostrowa, a następnie przysłany w 1823 przez Schinkla berliński konduktor robót Johann Heinrich Häberlin. Sam architekt nadsyłał z Berlina rysunki projektowe, nie uczestnicząc w procesie budowy na miejscu. Prace prowadził Carl Grunwald, miejski mistrz ciesielski z dolnośląskiej Góry, który zostawił swój podpis na belce. Prezentowana rycina pochodzi prawdopodobnie z dawnego sztambucha, o czym świadczy ucięta nierówno lewa krawędź karty papieru, na którą akwaforta została naklejona.
Friedrich August Tittel (1782–1836)
1828
grafika
papier
akwaforta kolorowana
16,7 × 19,1 cm
