Wizerunek młodej damy w stroju pasterki w słomkowym kapeluszu ozdobionym różą, w głęboko dekoltowanej sukni, z kijem pasterskim na ramieniu, utrzymany jest w konwencji holenderskiej z 2 ćwierci XVII w. Panująca wówczas moda bukoliczna, zapoczątkowana przez poematy pastoralne, objęła teatr i malarstwo. Wiązała się z sentymentalnym pojmowaniem miłości pasterskiej jako wzoru czystości i prostoty duszy. Suknia pasterki była bardzo modna ok. 1640 r. Prawdopodobnie jest to pastelowa kopia jej portretu olejnego z czasów młodości, być może namalowanego ok. 1689 r., jako narzeczonej lub nowo poślubionej żony Jerzego Józefa Radziwiłła (1668-1689), starszego brata Karola Stanisława.
Autor nieznany
1727
akwarela i pastel
papier
pastel
39 × 29 cm
