Konstanty Mikołaj Radziwiłł

Major Konstanty Mikołaj Radziwiłł ps. „Korab” (1902–1944), syn Macieja Mikołaja Radziwiłła oraz Róży z Potockich, właściciel dóbr Zegrze koło Warszawy.

^{Róża z Potockich Radziwiłłowa (1878-1931), matka Konstantego.}

W 1924 r. ukończył Akademię Handlową w Antwerpii, a w roku 1926 Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, uzyskując stopień podporucznika rezerwy kawalerii z przydziałem do 4 Pułku Strzelców Konnych w Płocku. Brał udział w kampanii wrześniowej jako ochotnik, pełniąc funkcję obserwatora lotniczego w Samodzielnej Grupie Operacyjnej „Polesie” generała Franciszka Kleeberga.

Aresztowany przez Niemców 6 października 1939 r., był więziony w Pułtusku. Zwolniony w marcu 1940 r. dzięki protekcji króla włoskiego Wiktora Emanuela III i staraniom Maurycego Potockiego, zamieszkał z rodziną w gajówce Arciechów.

W 1941 r. wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, gdzie pełnił funkcję kwatermistrza III batalionu I Rejonu Legionowo w VII Obwodzie Okręgu Warszawskiego „Obroża”. 19 czerwca 1944 r. został mianowany porucznikiem rezerwy. W czasie powstania warszawskiego walczył jako dowódca 9 kompanii III batalionu w rejonie Legionowo–Jabłonna–Nieporęt.

^{Konstanty Mikołaj (po lewej na górze) w towarzystwie braci: Artur (obok Konstantego), poniżej od lewej Maciej i Krzysztof.}

Bestialsko zamordowany przez Niemców we wrześniu 1944 r. w forcie zegrzyńskim. Dokładne miejsce pochowania szczątków zostało znalezione przypadkiem, podczas przebudowy strzelnicy znajdującej się na terenie koszar Oficerskiej Szkoły Łączności w Zegrzu w maju 1968 r.

Major Konstanty Radziwiłł został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Serocku. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Wojska Polskiego i Krzyżem AK. Jego żoną była Maria z Żółtowskich zwana „księżną niezłomną”. Po śmierci męża wychowywała trzech synów: Krzysztofa, Jana i Alberta.

^{Konstanty i Maria z Żółtowskich Radziwiłłowie w dniu ślubu 24 sierpnia 1927 r.}