Foto za: www.palac-zegrzynski.pl
Historia pałacu zegrzyńskiego sięga 1847 r. Wówczas to Krasińscy założyli folwark oraz wybudowali pałacyk w otoczeniu pięknego parku. W roku 1862 Jadwiga Krasińska wyszła za mąż za Macieja Radziwiłła, wnosząc w posagu posiadłości zegrzyńskie. Ze względu na strategiczne położenie Zegrza, władze carskie postanowiły wybudować tam twierdzę. Decyzja cara Aleksandra III, o budowie Twierdzy w Zegrzu w 1889 r., rozpoczęła proces wykupywania części dóbr Zegrze przez Rosjan.
Wykup terenu Zegrza i Zagrobów od Jadwigi Krasińskiej miał charakter przymusowy, tym niemniej pozycja i funkcje pełnione przez jej męża Macieja Radziwiłła z pewnością ułatwiły transakcję i sprawiły, że zbycie ziemi nastąpiło na dogodnych warunkach finansowych. Maciej Radziwiłł pełnił bowiem od 1884 r. funkcję szambelana dworu carskiego, a następnie funkcję wielkiego łowczego cara. Po zbyciu Zegrza w 1902 r., Radziwiłłowie wybudowali nowy pałacyk w pobliskim Jadwisinie. W 1897 r. zakończono zasadnicze prace przy budowie Twierdzy. Kulminacyjnym momentem w historii Zegrza była wizyta cara Mikołaja II w dniu 21 sierpnia 1897 r. Monarcha, goszczący w Królestwie Polskim przybył do Zegrza pociągiem. Wiele wskazuje na to, że odwiedził pałac zegrzyński, który wówczas zaadoptowano na letnią rezydencję dowódcy Warszawskiego Rejonu Umocnionego oraz dowódców Twierdzy. Mieszkali w nim kolejno generałowie: Dmitrij Woroniec, Epifan Husakow, Aleksander Lebiediew, oraz Aleksander Pietrow. Stąd też w tamtych czasach Pałacyk Radziwiłłów nazywano również Pałacem Generałów. Obecnie w pałacu mieści się hotel.
