Reprezentacyjne wyobrażenie Karola Stanisława Panie Kochanku powstało zapewne ok. połowy XIX w. Za takim datowaniem przemawiałby żywy koloryt i jaskrawe światło modelujące sylwetkę, charakterystyczne dla akademickiego malarstwa historycznego w tamtym okresie. Wysoko wygolona głowa z krótką czupryną na czubku i podkręcane wąsy nadają Radziwiłłowi charakterystyczny wygląd polskiego szlachcica.Książę ma na sobie typowy dla sarmaty strój - żupan, o rzadkim błękitnym odcieniu (niebieski żupan był częścią munduru wojewódzkiego powiatu wiłkomirskiego lub słonimskiego w Wielkim Księstwie Litewski), na nim widoczny jest napierśnik wypolerowanej czarnej zbroi, a na ramionach czerwony płaszcz książęcy podbity gronostajami. Wyeksponowana jest błękitna wstęga Orderu Orła Białego (nadanego 8 VIII 1757) i jego gwiazda na płaszczu (pominięte zaś ordery obce, Św. Huberta i Św. Andrzeja). Laskę marszałkowską, którą Karol Stanisław trzyma prawą ręką, zdobią złote herby Radziwiłłów. Zapewne jest to aluzja do pełnionej przez niego w 1767 r. funkcji marszałka konfederacji radomskiej. Naczelnym hasłem konfederacji była obrona dawnego ustroju Rzeczypospolitej, w tym praw innowierców, co przyciągnęło do niej liczne rzesze szlachty, mimo że prawdziwym pomysłodawcą był poseł rosyjski Nikołaj Repnin. Obraz pochodzi z galerii wizerunków radziwiłłowskich z pałacu w Werkach pod Wilnem. Do 1900 r. był w posiadaniu Marii z Wittgensteinów (1829–1897) księżnej Hohenlohe, wnuczki Dominika Hieronima Radziwiłła.
Autor nieznany
1880
malarstwo
olej, płótno
olej
115 × 88 cm
