Foto za: www.polonika.pl
Dobra Radziwiłłmonty należały do ordynacji kleckiej. W 1780 r. Józef Radziwiłł wzniósł w Radziwiłłmontach obszerny dwór, którego projekt zamówił u architekta Carlo Spampaniego, ten zaś dekoracje wnętrz powierzył Antoniemu Smuglewiczowi. Dwór był zbudowany z drzewa dębowego, częściowo z cegły, bez należytych fundamentów. Trójosiowa część środkowa została wydzielona z mocno rozciągniętej bryły. W centralnej części ustawiono portyk o czterech drewnianych, gładkich doryckich kolumnach. Ostatnim Radziwiłłem, który traktował Radziwiłłmonty jako swoją siedzibę, chociaż tylko okresową, bo większość czasu spędzał w Petersburgu, będąc carskim generałem, był Leon (1808-85), X ordynat na Klecku. Nie miał on dzieci, dlatego w 1874 r. przekazał ordynację klecką ordynatowi nieświeskiemu, Antoniemu Wilhelmowi (1833-1904). Odtąd, aż do 1939 r., tutejszy pałac traktowany był przez ordynatów na Nieświeżu jako pałac myśliwski. Maria de Castellane, żona Antoniego założyła wokół dworu park w stylu angielskim. Na jej polecenie zlikwidowano stare, wykruszające się aleje, poszerzono polany widokowe, wycięto wiele mało wartościowych drzew, nasadzając w ich miejsce nowe, utworzono kilka dużych stawów, wykorzystując do tego wodę z płynącej w pobliżu rzeki. Sama księżna obsadziła jedną aleję, co upamiętnia istniejący do dzisiaj głaz z następującym napisem: Aleję tę zasadziła w roku 1875 Maria z Castellanów Antoniowa księżna Radziwiłłowa. Po II wojnie światowej nazwa Radziwiłłmonty przestała istnieć, miejscowości nadano nową nazwę-Czerwona Gwiazda (Czyrwonaja Zorka). W pałacu mieściła się poczta, kino i dom kultury. Kiedy w 1990 r. wybuchł pożar i strawił część dachu, nie przeprowadzono jego naprawy. Opuszczony budynek pałacowy szybko popadł ruinę.
