Portret króla w zbroi i delii jest wtórnym do widocznego w promieniach RTG wizerunku króla, prezentowanego w zbroi rzymskiej. Pod pierwotną warstwą malarską zachowała się linia kratownicy, mająca ułatwić kopiowanie wizerunku. Pierwowzorem portret króla była grafika Barthomoleusa Kiliana z 1675 r. Przemalowanie portretu króla wiązało się prawdopodobnie z aktualizacją jego wizerunku. Zamiast rzymskiego wojownika powstał wizerunek sarmaty w nowożytnej zbroi i delii oraz szarfą orderu Św. Ducha. Portret ten został przywieziony do Łańcuta z Wilanowa przez księżna Izabellę Lubomirską. Po raz pierwszy odnotowany wraz z portretem Marii Kazimiery w 1826 r. w dawnym Pokoju Sypialnym Księżnej Marszałkowej, znajdowały się one wówczas we wnękach okiennych. Po 1890 r. portrety Sobieskich znajdowały się w Salonie Bouchera łańcuckiego zamku. Portrety ewakuowane przez Alfreda Antoniego Potockiego w 1944 r. do Wiednia i Ks. Lichtenstein, potem do Francji. Po śmierci wdowy po ordynacie Izydory z Jodko - Narkiewiczów Alfredowej Potockiej, znalazły się w posiadaniu Susanity Jerzowej Potockiej, następnie stały się własnością bratanka ordynata - Stanisława Potockiego w Limie. W 2019 r. zostały zakupione przez Fundację Trzy Trąby.
Autor nieznany
po 1676
malarstwo
olej, deska
olej
33,5 x 29,4 cm
