Foto za: www.domainechateauermenonville.com
W okresie średniowiecza w Emenonville zbudowano fortecę, dopiero w 1 poł. XVIII w. zamek nabrał obecnego wyglądu. Odziedziczony przez Markiza René Louis de Girardin w 1763 r., stał się piękną rezydencją. Girardin, zainspirowany filozofią Jeana-Jacques’a Rousseau przekształcił bagniste tereny w ogród w typie angielskim. Sprowadził do Ermenonville 200 angielskich ogrodników, którzy stworzyli niepowtarzalne działo sztuki ogrodowej, zgodne z duchem epoki. Ogród sentymentalny, wypełniony pawilonami, sztucznymi ruinami, grotami, kaskadami i zbiornikami wodnymi, stał się wzorem dla podobnych założeń parkowych, m.in. w Arkadii, w Wilanowie czy w niemieckim Wörlitz. Jean J. Rousseau w Ermenonville spędził ostatnie lata życia. W 1778 r. został pochowany w grobowcu na Wyspie Topolwej. Motyw Wyspy Topolowej i grobowca był dominującym elemetem w powielanch założeniach ogrodowych w XVIII-wiecznej Europie.
W 1878 r. zamek w Emenonville należał do Marie-Charlotte Hensel (1833-1881), wdowy po François Blanc (1806-1877), bogatym biznesmenie, założycielu kasyna w Monako. Zamek i park wniosła w posagu małżeńskim jej córki Ludwika (1854-1911), która poślubiła Konstantego Radziwiłła (1850-1920).
Konstanty Radziwiłł wraz z synem Leonem (przyjacielem Marcela Prousta) podjęli wiele poważnych prac restauratorskich. Rodzina Radziwiłłów przebywała w Ermenonville do 1927 r., do śmierci księcia Leona. Majątek stał się wówczas własnością jego siostrzeńców, Sosthènesa i Armanda de La Rochefoucauld-Doudeauville, którzy dość szybko go sprzedali. Obecnie w zamku mieści się hotel.
