Foto za: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Pałac leży w północno-zachodniej części Kowar, u podnóża góry Radziwiłłówki. W 1825 r. dwór wraz z majątkiem, po 3-letnim okresie dzierżawy, nabył książę Antoni Henryk Radziwiłł, pełniący w latach 1815–1833 funkcję namiestnika Wielkiego Księstwa Poznańskiego.
Remont wnętrza został wykonany przez Karla Friedricha Schinkla. Ściany zostały pokryte tapetami ze znanej fabryki z Kessel, w meblach przeważały motywy neogotyckie. Ciszycę odwiedzał w swoim czasie brat ówczesnego króla, książę Wilhelm Pruski z żoną. Po śmierci Antoniego Radziwiłła i jego żony Luizy Pruskiej, majątek odziedziczyła córka Eliza, zaręczona w młodości z księciem Wilhelmem, która mieszkała w Ciszycy do śmierci w 1836 roku. Następnie dobra przeszły w posiadanie kolejnej córki Antoniego Radziwiłła - Wandy, żony księcia Adama Czartoryskiego. Potomkowie Wandy i Adama Czartoryskich mieszkali w Ciszycy do 1927 r. Pałac utrzymany w stylu klasycystycznym, murowany z cegły z dodatkiem kamienia, dwukondygnacyjny, na planie prostokąta. Elewacje tynkowane, w przyziemiu pierwotnie artykułowane pasami boni, obecnie pokryte grubym, współczesnym narzutem tynkowym.
W bezpośrednim otoczeniu pałacu znajdował się park krajobrazowy o powierzchni ok. 4 ha. W części południowej dwa stawy, wyznaczające oś kompozycyjną parku i zasilane strumieniem. W 1938 r. pałac odwiedził Konserwator Zabytków Prowincji Dolnośląskiej Günther Grundmann. Niedługo po jego wizycie przeprowadzono w obiekcie remont, uporządkowano też okalający budynek teren. A wszystko to na potrzeby kręconego w pałacowych wnętrzach filmu Paula Martina "Pruska miłość" opartego na historii nieszczęśliwej miłości polskiej księżniczki Elizy Radziwiłłówny i niemieckiego księcia.
