Anna Katarzyna Sanguszko (1676–1746), córka Hieronima Sanguszki i Konstancji z Sapiehów, od 1692 żona Karola Stanisława Radziwiłła (1669–1719), ordynata nieświeskiego, podkanclerzego litewskiego, kanclerza wielkiego litewskiego, matka Michała Kazimierza Rybeńki, Hieronima Floriana i czterech córek. Po śmierci męża osiadła w Białej, skąd skutecznie zarządzała wielkimi dobrami radziwiłłowskimi. Była pionierką w unowocześnianiu gospodarki, zakładała manufaktury kobierców i sukna (w Białej i Nieświeżu), huty i szlifiernie szkła (w Nalibokach i Urzeczu), szlifiernie kamieni szlachetnych, warsztaty złotnicze, wytwórnie haftów i farfurnie, dbała o gospodarkę majątków, o rezydencje radziwiłłowskie, uporządkowała archiwa w Nieświeżu i Białej oraz stworzyła nieświeską galerię portretów Radziwiłłów, zwanych umownie „w wieńcu laurowym”.Portret wyobraża kanclerzynę w żałobie po śmierci męża Karola Stanisława (zm. 1719), jako niewiastą w wieku dojrzałym.Namalowany z natury wizerunek wyróżnia się jakością na tle zespołu portretów Radziwiłłów „w wieńcu laurowym”. Jego autorem mógłby być Jan de Fulchi (Fulchis), malarz włoski działający w Białej Podlaskiej i Albie jako artysta nadworny Anny z Sanguszków Radziwiłłowej, jego działalność jest udokumentowana w latach 1738–1743. Przyjmując autorstwo Włocha, należy uznać takie datowanie obrazu. Obraz pochodzi z kolekcji Spiehów w Krasiczynie.
Jan de Fulchi (czynny 1738–1743 w Białej Podlaskiej i Albie)
1738
malarstwo
olej, płótno
olej
93 × 80 cm
