Maciej Radziwiłł wraz z Michałem Sobańskim sprowadzili z Austrii piętnaście portretów pochodzących z przedwojennej kolekcji Zamku w Łańcucie. W 1944 roku zostały one wywiezione z Polski przez Alfreda Potockiego. Obrazy te, to XIX-wieczne kopie dzieł znajdujących się pierwotnie w pałacu w Tulczynie. Dwa z nich – przedstawiające Karola Stanisława Radziwiłła, zwanego „Panie Kochanku”, oraz kardynała Jerzego Radziwiłła – znajdowały się niegdyś w berlińskim pałacu Radziwiłłów, skąd w drodze dziedziczenia trafiły do Łańcuta.
W 1944 roku Alfred Potocki zdeponował portrety w firmie transportowej Gebrüder Weiss, posiadającej magazyny w Feldkirch w Austrii. Stamtąd obrazy przewieziono do pałacu w Hohenems, który po wojnie pozostawał niezamieszkany. Po pewnym czasie właściciele rezydencji – rodzina Waldburg-Zeil – wezwali Potockiego do odebrania depozytu. Ponieważ nie odpowiedział na wezwanie, kolekcja przeszła na własność Waldburg-Zeil. W tym samym pałacu w czasie II wojny światowej przechowywano również kolekcję rodziny Lanckorońskich z pałacu wiedeńskiego.
Na mocy zawartych umów depozytowych, portrety z wizerunkami Potockich eksponowane będą w Muzeum-Zamku w Łańcucie, natomiast dwa portrety Radziwiłłów uzupełnią zbiory Muzeum w Nieborowie i Arkadii.
